Πολύ συχνά ακούω από τους θεραπευόμενούς μου την εξής ερώτηση: “Μπορώ να αλλάξω;”

Φυσικά η απάντηση είναι πάντα κι αναμφίβολα η ίδια: “Ναι μπορείς!”.

Κάθε φορά που κάνεις μια σκέψη δημιουργείς μια σύναψη ανάμεσα στα κύτταρα του εγκεφάλου σου, που αλλιώς λέγονται εγκεφαλικοί νευρώνες. Όσο επαναλαμβάνεις αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν τόσο οι συνάψεις αυτές εδραιώνονται. Γίνονται αυτοματισμοί, συνήθεια και μοιάζουν μέρος του ποιος/α είσαι. Γίνονται με άλλα λόγια η ταυτότητά σου. Τα πεπτίδια και οι ορμόνες που εκκρίνονται με κάθε μας συναίσθημα λειτουργούν εθιστικά, σαν ναρκωτικά, κι έτσι είναι δύσκολο να επιλέξουμε ελεύθερα τον τρόπο που θα αντιδράσουμε απέναντι στη ζωή. Η αλήθεια, όμως, είναι πως δεν είμαστε αυτές οι αυτόματες, μαθημένες αντιδράσεις.

Οι αυτοματισμοί αυτοί ΔΕΝ είσαι εσύ. Ήταν «τυχαίες» σκέψεις που δέχτηκες στο παρελθόν, ασυνείδητα επανέλαβες κι έτσι έγιναν η συμπεριφορά σου.

Κάθε φορά που γίνεσαι συνειδητός/ή απέναντι σε αυτές τις συμπεριφορές μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας γύρω σου άρα και συνεπώς τα συναισθήματά σου. Με πειθαρχημένη εργασία και συγκεκριμένες τεχνικές Ενεργειακής ψυχολογίας κι άλλες, μπορείς να αλλάξεις την αντίδρασή σου απέναντι σε ερεθίσματα, πρόσωπα ή καταστάσεις. Να φτιάξεις μια νέα συνήθεια κι ένα νέο σύστημα νευρώνων το οποίο θα δημιουργήσει άλλη χημεία στο σώμα σου. Κάθε φορά, λοιπόν, που θα αντιδράς διαφορετικά απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, το ερέθισμα, την κατάσταση θα είσαι όλο και πιο ελεύθερος/η από αυτόν τον εθισμό που είχες υιοθετήσει.

Τα χρόνια της πανδημίας, αδιαμφισβήτητα, μας έφεραν αντιμέτωπους με εσωτερικές ανάγκες μας που δεν καλύπτονται, καθώς και με ανεπίλυτα τραύματά μας. Το άγχος, η ανασφάλεια κι ο φόβος της πανδημίας μπήκαν βίαια στα σπίτια, στις ψυχές μας. Τα παιδιά, που λειτουργούν διαισθητικά και μπορούν να αφουγκραστούν και τις πιο ανεπαίσθητες δονήσεις μας, έγιναν καθρέφτες της εσωτερικής μας χαοτικής συνθήκης.

Ωστόσο, η ζωή δεν είναι ένα ταξίδι αναψυχής, αλλά ένα ταξίδι περιπέτειας και θα ήταν σοφό να μας έβρισκε προετοιμασμένους όταν διαβαίνουμε τα δύσβατα μονοπάτια της.

Πόσο διαφορετικός θα ήταν άραγε ο κόσμος εάν από παιδιά καλλιεργούσαμε τη συναισθηματική μας νοημοσύνη;

Πόσο πιο εφοδιασμένοι θα ήμασταν απέναντι στη ζωή εάν γνωρίζαμε τον τρόπο του να παρατηρούμε και να αποδεχόμαστε τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τα λιγότερο φωτεινά μας κομμάτια;

Πόσο διαφορετικοί ενήλικες θα ήμασταν αν από παιδιά μαθαίναμε να εστιάζουμε στο παρόν χωρίς να το κρίνουμε, αλλά παρατηρώντας το με διάθεση αποδοχής, συμπόνιας  και καλοσύνης;

Πόσο διαφορετικά θα λειτουργούσαμε αν από πολύ νωρίς μαθαίναμε να είμαστε σε σύνδεση με το σώμα και τις ανάγκες του;

Και πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας αν από παιδιά μαθαίναμε τον τρόπο να ρυθμίζουμε το νευρικό μας σύστημα με πολύ απλές τεχνικές;

Η πρακτική της ενσυνειδητότητας- ή αλλιώς του mindfulness– είναι μια θεραπευτική πρακτική διαλογισμού κι ένα εξαιρετικό εργαλείο εξάσκησης του νου με σπουδαία οφέλη τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.

Τι είναι Ενσυνειδητότητα ή Μindfulness;

Ενσυνειδητότητα- ή αλλιώς Minfulness- ​​είναι η κατάσταση επίγνωσης της παρούσας στιγμής. Είναι το να βρίσκομαι εστιασμένος στο εδώ και τώρα μέσω της αναπνοής ή των πέντε μου αισθήσεων. Είναι η παρατήρηση των όσων συμβαίνουν στο τώρα χωρίς κριτική. Είναι η αποδοχή του παρόντος με αποστασιοποίηση και μη αντίδραση.

«Γιορτάστε ποιος είστε στο βαθύτερο μέρος της καρδιάς σας. Αγαπάτε τον εαυτό σας και ο κόσμος θα σας αγαπήσει.»                                                                                                                    

Άμυ Λίρι Μέρκερι.

Η αγάπη. Η ζωοδόχος δύναμη που γεννά και κινεί τα πάντα. Η πηγή της ζωής, το φως που κατοικεί σε κάθε έμψυχο ον, η πανδαμάτειρα κάθε τραύματος και κάθε σκοταδιού.

Η αγάπη. Η αρχή, η Δημιουργία, η Ζωή.

Από τη γέννησή του ο άνθρωπος χρειάζεται την αγκαλιά, τη φροντίδα, το χάδι. Έχει πια αποδειχθεί πως παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς αγάπη γίνονται ενήλικες με προβλήματα ψυχικά και σωματικά. Η έλλειψη αγάπης μπορεί ακόμη και να σε σκοτώσει.

Οραματισμός: Το ισχυρό εργαλείο που οδηγεί πολλούς αθλητές στην κορυφή της επιτυχίας!

 «Όταν προπονούμαι, ένα από τα πράγματα που κάνω είναι να συγκεντρώνομαι και να δημιουργώ στο μυαλό μου μία νοητική εικόνα για το πώς θα μπορέσω να περάσω καλύτερα την μπάλα σε ένα συμπαίκτη μου, κατά προτίμηση αφήνοντάς τον μόνο του απέναντι στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Αυτό που κάνω καθημερινά, λοιπόν, είναι να σκέφτομαι το παιχνίδι και να φαντάζομαι τεχνικές που κανένας άλλος δεν έχει σκεφτεί, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν μου τη δυναμική του κάθε συμπαίκτη μου, στον οποίο είναι πιθανό να βγάλω μία ασίστ. Αφού ‘κατασκευάσω’ αυτές τις εικόνες στο μυαλό μου, υπολογίζω κατά πόσον ο κάθε συμπαίκτης μου προτιμά να του στέλνω την μπάλα στα πόδια του ή κάποια μέτρα μπροστά του, αν είναι δυνατός στις κεφαλιές, αν είναι δεξιοπόδαρος ή αριστεροπόδαρος… Αυτή είναι η δουλειά μου, αυτό κάνω: οραματίζομαι το παιχνίδι!».

Πρόκειται για τεχνικές του Ινστιτούτου HeartMath, οι οποίες είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και οι οποίες συμβάλλουν στη συναισθηματική αυτορύθμιση και ανθεκτικότητα.

Το Ινστιτούτο HeartMath, για πάνω από 30 χρόνια, μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες που αφορούν την καρδιά του ανθρώπου και την τεράστια επιρροή που μπορεί να έχει το ηλεκτρομαγνητικό της πεδίο. Με πάνω από 300 μελέτες σε περισσότερους από 11.500 ανθρώπους, σε συνεργασία με επιστήμονες όλων των κλάδων, έχει αναπτύξει μια σειρά από απλές τεχνικές κι έχει αλλάξει την αντίληψη της επιστημονικής κοινότητας για την καρδιά. Βασίζονται στην ενίσχυση της συνοχής μεταξύ καρδιάς κι εγκεφάλου κι έχουν σαν αποτέλεσμα την βελτίωση της ικανότητα αυτορύθμισης της νευροφυσιολογίας μας, επιφέροντας μεγαλύτερη διαύγεια και συναισθηματική ισορροπία.

Το σύστημα αυτό του HeartMath αυξάνοντας τα θετικά συναισθήματα της ευγνωμοσύνης, της καλοσύνης, της αγάπης, αποδεδειγμένα μέσα από τις διάφορες μελέτες που έχουν γίνει, μειώνει το στρες, την κατάθλιψη, τα αρνητικά συναισθήματα, τον ψυχικό ή σωματικό πόνο και την αϋπνία.

Οι τεχνικές είναι απλές ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν από όλους.

Από το βιβλίο του Έκχαρτ Τόλε “Μια νέα ζωή”

Η σκέψη των περισσότερων ανθρώπων, όπως εξηγεί ο Έκχαρτ Τόλε στο βιβλίο του “Μια νέα ζωή”, στο μεγαλύτερο μέρος της είναι ακούσια και επαναληπτική. Δεν πρόκειται για κάτι περισσότερο από ένα είδος νοητικών παρασίτων και δεν εκπληρώνει κανέναν αληθινό σκοπό. Με άλλα λόγια δε σκεφτόμαστε ελεύθερα, αλλά η σκέψη είναι κάτι που μας συμβαίνει αυτόματα κι ασυνείδητα. Η φωνή μέσα στο κεφάλι έχει μια δική της ζωή, όπως εύστοχα αναφέρει. Κι από τη στιγμή που ο νους είναι ο,τι μας έχει συμβεί στο παρελθόν, η σκέψη μας αναγκάζει να αναπαριστούμε ξανά και ξανά αυτό το παρελθόν. Ζούμε μέσα στο κουτί που έχουμε φτιάξει, που έχουμε δεχτεί άκριτα κι ασυνείδητα, και βιώνουμε από την αρχή τις ίδιες καταστάσεις, την ίδια πραγματικότητα. 

Σύμφωνα με τον Τόλε, όταν ταυτιζόμαστε με τη φωνή μέσα στο κεφάλι μας, φυσικά δεν το γνωρίζουμε. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων κυριαρχείται από τον νου και αδυνατεί να αναγνωρίσει την οντότητα αυτή ως ένα συνονθύλευμα σκέψεων, πεποιθήσεων και συναισθημάτων που κουβαλάνε σαν ξένο σώμα στη ζωή τους. Όμως, η σκέψη, όπως τονίζει ο Τόλε, δεν είναι παρά μια απειροελάχιστη παράμετρος της ολότητας αυτού που είμαστε.